Veilig aangekomen!!

Na een kleine vertraging waren we dan eindelijk in Suriname!!
De vlucht is goed gegaan en het viel ons al meteen op dat de emnsen hier heel open en vriendelijk zijn. We hadden voordat we vertrokken en in het vliegtuig al veel 'surinamematen'. We hebben ongeveer 9 uur gevlogen en het is hier 4 uur vroeger. Pas als bij jullie de klok wordt verzet is het hier 5 uur vroeger.
Maargoed....toen we aankwamen, werden we al ontvangen door 2 Surinamers met een bordje met onze naam erop! Haha..Dat heb ik nu altijd al eens gewild!
Het was familie van onze huisbazin en zij brachten ons naar het huis. Onderweg zagen we al veel van die gare houten huisjes met van die rieten dakjes. Niet te geloven dat mensen daarin wonen!
Bij het huis aangekomen hebben we met Claudia(vriendin van onze huisbazin) en die mensen die ons opgehaald hadden aan het Parbo bier gezeten. Het klikte meteen en we hebben ontzettend veel lol gehad.
Toen kregen we het over de Surinaamse taal, omdat ik al wat geleerd en geoefend had wist ik al een beetje hoe ik het moet uitspreken. Krijg ik ook nog te horen dat ik er aanleg voor heb!! hahaa...ik wel met mijn talenknobbel....Daarna kwamen de scheldwoorden aan de beurt ,voor als die kinderen ons uitschelden, nou die mensen lagen helemaal dubbel!!
Daarna gingen we naar bed.Het was wel ff wennen: kei warm en allemaal andere geluiden en natuurlijk was ik om 4 uur al klaarwakker, in nederland was het dan 8 uur 's ochtends (en dat terwijl ik in Nederland dan echt nog niet mijn bed uit kan).
om 9 uur 's ochtends haalde Claudia ons op en heeft ze ons een ' citytour' door Paramaribo gegeven met de auto. Kei druk in ed stad met verkeer, maar toch lijkt het een dorp...flats kennen ze hier namelijk niet. We hebben toen met Claudia een broodje gegeten en zijn naar de inspectie gegaan om ons te melden (dit omdat we op rk-scholen stage gaan lopen). Helaas was die vrouw er niet. We zijn toen naar de stagescholen gegaan om kennis te maken: super!
Allemaal van die open klasjes vol met kleine surinamertjes. Al lijkt me het toch wel eng om in groep 6 of 7 stage te gaan lopen (waar ik voor gekozen heb) omdat die kinderen dus bijna net zo groot/oud zijn als ik...oeps... Vervolgens gingen we alle klassen lang. Al die kindertjes zwaaiden naar ons en die kleine jongetjes gaven ons handkusjes. Zodra we verder liepen zwaaiden de kinderen nog en bleven ze ons aanstaren. Zijn we dan zo apart? Ik heb me nog nooit zo bekeken gevoeld...door zoveel mensen tegelijk.
Daarna zijn we ons gaan melden bij de vreemdelingendienst...ook dat lukte niet want we hadden onze tickets niet bij...wisten wij veel....
Nu zijn we dan in het internetcafe. Zeiknat!!
Het weer is is hier warm en klef en ik heb het idee dat het moeilijk is om hier optimaal te functioneren in zo'n kleffe omgeving, maargoed...Het is ongeveer 34/35 graden, maa zon heb ik nog niete cht gezien. Bruin gaan we denk ik ook niet worden, want het is hier meestal bewolkt. In de regen is het wel lekkerder, maar onderweg dat we hier naartoe liepen, werd de regen toch iets teveel. We hebben ons gewoon met wcpapier af staan drogen, voordat we aan de computers gingen....en dat in Suriname.
Ik moet nu weg hier...tot de volgende keer!!
Nu weer de zawre weg terufg naar huis, door de regen en elke auto die langskomt toetert...irritant! Ik dacht eerst nog dat ik in de weg liep, dus ik in de berm gaan lopen, bleven ze doortoeteren. En dat niet naar mij, maar naar alles wat vrouw en blank is...dus een compliment is het niet!
Nou, nu moet ik echt weg!
Doei! xxIlse